Bağırırken bazen karşımızdakinin bir çocuk olduğunu unutuyoruz.Bağırırken bazen günün tüm stresini yorgunluğunu bu çocuğun üzerine boşaltığımızı unutuyoruz.
Bazen bağırırken onarılmaz tahribatlara yol açtığımızı unutuyoruz..
Genelde biliyoruz ama, hep unutuyoruz..
Kendisine bağıran bir anne tarafından büyütülen bir çocuğun kaleminden:
SENİN BANA HER BAĞIRIŞINDA
Senin bana her bağırışında bana korkmayı öğrettin..
Senin bana her bağırışında,kendime olan saygımı zedeledin..
Senin bana her bağırışında küçük olduğum için haysiyetli olmadığımı gösterdin..
Senin bana her bağırışında senin bana kızamaman için cesaretli olmamayı,denememeyi,uğraşmamayı,keşfetmemeyi,kararlar almamayı öğrettin..
Senin bana her bağırışında kendimi zayif ve değersiz hissettim..
Ssenin bana her bağırışında sana güvenmemem gerektiğini gösterdin..
Senin bana her bağırışında bir sorunum olduğunda sana gelememeyi veya korktuğum bir şeyden sana bahsetmememeyi öğrettin..
Senin bana her bağırışında sevdiğimize kötü davranma hakkımız olduğunu öğrettin..
Senin bana her bağırışında sesin söylediklerini düşünmeme engel oldu..
Senin bana her bağırışında ellerim terliyordu,kalbim çok hızlı çarpıyordu midem kasılıyor kulaklarım sesinden ağrıyordu.
Senin bana her bağırışında sana söylemek istediklerimi önemsemediğin için sana kızıyordum..
Senin bana her bağırışında,babamın nerden olduğunu merak ediyordum..
Senin bana her bağırışında benim de bağırmam gerektiğini öğrettin..
Senin bana her bağırışında kendimi yalnız hissettim..
Senin bana her bağırışında benden daha güçsüz ve zayıf olana kötü davranmayı öğrettin..
Senin bana her bağırışında çocuklarıma nasıl davranmam gerektiğini öğrettin..
Senin bana her bağırışında büyüyünce senin gibi olmamak için verdiğim bu savaşı ise hiç tahmin etmedin..
Çeviren:Kiremithanem
Kaynak:medicaltv.eu
Harika bir paylaşım. Teşekkürler. Pedagog ve Rehber Öğretmenim. Emekliyim tabii. Bir küçük anımla katkıda bulunmak isterim: Yıllar önce görüşme yaptığım bir çocuk hep büyümekten söz ediyordu. "büyümek istiyorum ...büyümek istiyorum..." Neden diye sorduğumda şu cevabı vermişti: "Beni dövenleri dövebilecek kadar büyümek istiyorum."
YanıtlaSilSevgiyle.
Çocukluk kadar narin bir dönemi yoktur insanın.
SilSadece aile değil bütün dünya bunu anlamak zorunda aslında ama çocukları hafife alıyoruz nedense oysa onlar yarınki biziz.
Çok güzel bir paylaşım... Büyüklere söyleyemediklerimizi çocuklara söyleyebiliyoruz sanki o hiç incinmeyecek gibi...
YanıtlaSilÇocuklar daha zekı oysa ve bizden bile daha çok şey anlıyorlar sadece ifade edemiyorlar.
SilTeşekkür ederim.
Bir kisi bile degisse, dunya degisir.
YanıtlaSilÖyle doğru ki.
SilResmen ağladım
YanıtlaSilBeni de çok etkiledi.
SilÇocuklar geleceğin yapı taşları ve çocuk eğitmek daha doğrusu geleceğe güzel bir birey kazandırmak sanatla eş değer ne mutlu bunu başarabilen ailelere..., güzel paylaşımınız için teşekkürler.
YanıtlaSilKesinlikle bir sanattır size katılıyorum.
SilÇocuk yetiştirmek çok zor şimdi daha iyi anlıyorum anne ve babamı
YanıtlaSilAllah onlardan razı olsun.
Sil