Mükemmel

De ki;

Ey Yüreğimdeki Hüzün:

Hüzüne: Bismillah..

Acıya: Elhamdülillah..

Gözyaşına: SübhanALLAH..

Lal Olan Dilime: La ilahe illALLAH.

Vazifesini yapmaktadır dünya.

Dal çiçek açmakta,kuş ötmektedir her sabah.

İsyan edip de ''Bugün çiçek açmayacağım!

Bugün ötmeyeceğim'' dediklerini gördün mü hiç sen?

Biz de dünyanın bir parçası olarak zincirimize sıkı sıkı tutunacağız.

Uyanacağız.

Yüzümüzü yıkayacağız.

Evdekilere Günaydın diyeceğiz.

Yaşamak için Bismillah diyeceğiz.

Başkalarının hayatlarına bakıp da,kendi hayatımızı onların hayatları ile kıyaslamayacağız.

Bize özel olarak gönderilen dersi küçümsemeyeceğiz,görmezlikten gelmeyeceğiz.

Çevremize bakalım.

Kaç kişi mükemmel bir hayat içinde?..

Hz.Resul (s.a.v):

Mükemmeliyet yanılsamasından vazgeçmek bir rahatlık verir,buyurmuştur.

Mükemmeliyet insana mahsus değil,insanlık kusurludur.

Bu söz de Pessoa'ya aittir.

İnsanların mükemmel olmadıklarını anladığın gün,büyüyeceksin.

Kendi sınır ve kısıtlamalarını fark edebilmek,özgürleştirir insanı.

Allah,kime hayır murad ederse ona nefsinin ayıplarını gösterir bilir misin?

Böyle buyurmuş Hz.Resul(s.a.v).

İşte bu yüzden..

Dur da ruhuna bir bak

İçine bak

O yara orada durduğu için ve sen bir türlü yüzünü oraya çevirmediğin için,olup bitiyor herşey.

özgür olduğunu zannediyor fakat geçmişin hapishanesinde yaşıyorsun

Eflatun'un mağarasındaki adamlar gibi gölgeyi hakikat karanlığı yurt biliyorsun.

Yüzleşmeden hakikat bulunmaz,acı çekmeden büyüyemezsin.

Acı keder hastalık çaresizlik ve bitmişlik aslında tam da ihtiyaç duyduğun şeylerdir.

Onlara kapıyı biri açmış.

Gelmeyin,girmeyin diyemezsin.

Buna gücün yoktur,görmez misin?

İçeriye alıp onlardan öğrenmektir senden beklenen.

Sen kovsan da gitmezler.

Daha fazla tutmak istesen de,kalmazlar.

Bu ince bir çizgidir veya bir çok şeyi anlaman için küçük bir penceredir.

Bak o pencereden.

Gör o çizgiyi.

Hayatına bunlardan biri geldiyse.

Senin dersin onlardır demektir.

Ağladım

Anlayamadım

Sağıma baktım,soluma baktım

İçimdeki renge sahip birilerini aradım

Bulamadım.

Herkesin rengi farklıydı çünkü.

Olaylar aynı olsa bile,renk farklı,bakışlar farklı.

Sonra baktım ki herkes içindeki perdelere göre,pencerelere göre anlıyor ve algılıyor hayatı.

Hayat içimdekilermiş meğer.

Anladım.

İzleyerek de öğreniyor insan bir çok şeyi.

İzle.

Hayır,hayat romantik değil.

İnsan mükemmel değil.

Ama verilen dersler ve öğrenmemiz gerekenlerin hepsi mükemmel..