25 Eylül 2018 Salı

Postacı Geldi-Ah,Handan!


Seni buralarda görmeden seven iki kızın var,bilesin..sonra ben varım..
Yine çok mutlu ettin ya sen bizi Handan..ne göndersem diye düşünüyorum şimdi..ama biraz zaman geçsin biraz sonbahar iyice hissedilsin bakarım..belki de kendimi getirirm sana :)
Geç kaldı buradan da teşekkür etmek bilirim,gösteri amaçlı da yayına almıyorum bunları ama bilinsin isterim ki uzakta olsa bile insan bir bağ kurabiliyor,illa her gün konuşmak veya içini dışına dökerek yakınlaşmak da pek önemli değil bazen,uzaklarda her gün satırlarını okuduğun fotoğraflarını gördüğün gülümseyen birileri olunca bile mutlu oluyor seviniyor ve seviliyor insan..
Blog alemini bu yüzden çok severim,dostluklar mecburi veya nezaketen kurulduğu izlenimi bıraksa da zamanla su akıp yolunu buluyor,kalpleri aynı frekansta olanalr buluşuyor,pınarcıklar nehirlerle deryalara karışıyor..






Kiremithanem
Kiremithanem

”Bu Dünyada Çiçeklere Bakmak İçin Cehennemin Çatısında Yürüyoruz,Haydi Gelin,Çatıya Çıkalım!”

8 yorum:

  1. Ben de kızlarını ve seni seviyorum :) Kendini getirme kısmı içimi sıcacık yaptı, inşallah öyle olsun :)

    YanıtlaSil
  2. Yaa ne güzel ifade etmişsin.. Kalplerin frekansı tuttuysa mesafelerin hiç önemi yok..
    Ben de seni görmeden bilmeden tanımadan sevdim, seviyoruuum. Blogları bu yüzden seviyorum..Aradaki duvarları kaldırıyor çünkü.
    Mutlu olman bile nasıl güzel senin :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ço kgüzel insanlar tanıdım buralarda Zeynebim,en son yazında sen de buna değinmişsin gerçekten görmeden bile insanlar birbirine yaklaşabiliyor.
      Sen de hep mutlu ol inşaAllah.

      Sil
  3. Evet, görmeden seviyoruz. İlginç ve çok güzel.

    YanıtlaSil
  4. Blog dünyasının samimiyetinin ve dostluğunun güzel fotoğrafları. İçimizi ısıttı, dostluğa dair.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim,burası bizim için çok özel dilerim hep böyle kalır.

      Sil

Yorumunuz en kısa sürede sevgi ve alaka ile cevaplandırılacaktır.
Yorum yaptığınız için teşekkür ederim.