24 Eylül 2018 Pazartesi

Dün,ben..


Dün,ben uzunca bir yola çıktım..
Allah güzel manzaralar ve gözümü hoş eden görüntüler dışında sevdiğim insanlarla da vakit geçirip konuşmayı,hasbihal etmeyi,dert anlatıp dert dinlemeyi nasip etti..
Dert dinlemek veya dert anlatmak hiç nasip olur mu?..demeyin..

Günümüzde,dert dinlemek de anlatmak da değil nasip,büyük bir nimettir,lütuftur..
Hepimiz,kendine bir dünya kurup içine girip oynuyor artık..nasıl arzu edersek o şekil sergiliyoruz yaşantımızı..ve ne acıdır ki artık insan dertli olmayı nerdeyse kötü bir hastalıkmış gibi gizlemeye çalışıyor..açamıyor içini,gösteremiyor acısını..paylaşamıyor derdini,duman dolu gönlünde hiç bir pencere açılıp hava,nefes,oksijen alamıyor..
Bir lanet gibi görünüyor artık dert bize ve dertli insan yanına yaklaşılmayan biri gibi yansıtılıyor..
Enerji emici,kötümser,olumsuzluk taşıyan,itici biri olarak izole ediliyor.
Oysa herkesin bir derdi bir kederi var..böyle olmak zorunda çünkü hayat imtihan.
Dünyaya eğlenmeye geldiğimizi sanıyoruz bazen,koşuyoruz dünyanın peşinden.
Bir şeyleri düzenli tutmak,eksik bırakmamak,yetişmek için çırpınıyorum çoğu zaman..çevreden aldığım mesajlar ve belki de benim de verdiğim mesajlar da aynı içeriğe sahiptir bilemiyorum..
Dert yok keder yok imtihan yok,gibi yaşamanın ne denli yapay ve gerçek dışı olduğunu bir kez daha anladım ben,dün..
Çocukların üzerine ne kadar titrersem titreyeyim,onlara verebildiğim herşeyi versem bile,çocukların bir gün kolayca evimin kapısından çıkabileceğini,başka bir hayat tercih edelilceklerini,ardından beni ben kadar düşünemeyeceklerini anladım dün,ben..
Herkesin istisnasız herkesin her yaşta bir uğraşı olması gerektiğini anladım dün,ben..
Dün ben,hayat arkadaşımın veya eşimin benim için ne kadar kıymetli olduğunu anladım,birlikte çıktığımız bu yolun belki sonlarına doğru tekrar ilk adımlarımızda olduğu gibi başbaşa ve yalnız kalacağımızı anladım..


Dün,hiç ummadığım yerde hiç ummadığım bitkiler gördüm..duvar boyunca uzamış sarmaşıklar,koyu yeşil renkte ihtişamlı duruşuyla bir giriş kapısını süsleyen bitkiler gördüm..
Dün,ben bu bitkilerden evimde de ekip yetiştirmek için biri köklü diğerleri köksüz fidanlar aldım..


Dün,ben çok güzel bulutlar gördüm..
Bulutların altında otlayan inekler,bulutların altında dönüp duran enerji değirmenlerini gördüm.
İnsan,isterse,boyundan çok çok büyük işler başarabileceğini gördüm..





Dün,ben..hayatın tıpkı hava gibi değişken ve şaşırtıcı olacağını anladım..bazen kararacağını,bazen açacağını,buna rağmen ineklerin otlamaya devam edeceğini,hayatın süreceğini,ben olmasan bile bu düzenin akıp gideceğini,bir şekilde hayatın içindeki yerimi,çapımı ağırlığımı değerimi veya değersizliğimi anladım ve dün ben tüm bunları bir kaç saatte tattığım,anladığım ve yaşadığım için kendimi çok,çok dolu ve zengin hissettim..


Kiremithanem
Kiremithanem

”Bu Dünyada Çiçeklere Bakmak İçin Cehennemin Çatısında Yürüyoruz,Haydi Gelin,Çatıya Çıkalım!”

17 yorum:

  1. Ne güzel kaleme almışsın duygularını. Çok güzeldi, ve de çok doğru,, gerçekten. Tebrik ederim .:))

    YanıtlaSil
  2. Kedersiz gamsız, mükemmellik içinde yaşıyormuş gibi yapmak ve bunun yapaylığını bile bile buna katlanmak. İşte çağımızın problemi..
    Ah bir yazı insana bu kadar mı iyi gelir, bu kadar mı candan hissettirir.. İyi ki dün, siz ve bu yazı..
    <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gözlerinin içine içine bakıp samimiyet değil de nasıl desem içtenlik aradığım insanlar var..göremiyorum.

      Sil
  3. Gören gözlerle bakınca ne çok şey fark ediliyor, değil mi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kafamda uzun uzun yazılar yazdım Handan ama her zamanki gibi tam yazmaya başladım hepsi uçup gitti.

      Sil
  4. İnsanın içine kapanarak yeni bir hayat yaratması kendine, gerçek hayattan uzak duruş isteğidir... Gezdiğin yerler seni tefekküre sürüklemiş ne güzel...

    YanıtlaSil
  5. Dış dünyada gördüklerimi iç dünyamla harmanlar,yorumlarım çoğu zaman. Bu sebepten olsa gerek yazında kendimi buldum. Eşlerimizin kıymetini bilmemiz gerektiğini de bir kez daha ta yüreğimde hissettim. Güzel yazıydı sağ olasın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayata daldığımız zaman birileri veya bir şeyler hiç gitmeyecek veya değişmeyecek sanıyoruz,eşimiz de bunlardan biridir..
      Teşekkür ederim can,Allah razı olsun,senden de sıcak ve renkli yayınalr bekliyorum ara verdin yine :)

      Sil
  6. Güzel fotoğrafların eşliğinde ne kadar dolu dolu,huzurlu bir yazı olmuş.Her şeyi fark ederek,her anı yaşayarak yazmışsınız.Kaleminize sağlık:)

    YanıtlaSil
  7. Seninle bir gün karşılıklı oturup saatlerce konuşabilsem..
    Gerçi ben her yazını okurken, seni karşıma oturtuyorum, sen canlı canlı anlatıyorsun ben dinliyorum..
    Sana rastladığım için ben çok şanslıyım. Öyle güzel bir aynasın ki sen bana.. İyi ki varsın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsanın özlem duyduğu şeylerin olması kadar güzel bir şey var mı Zeynebim :) bazen hemen ulaştıkalrımızı hemen de ihmal etmeye başlıyoruz bu yüzden bu istek ve heyecanını hem koru hem de canlı tut ve inşaAllah bir gün ben de çok çok isterim size gelmeyi o evi görmeyi hatta birlikte dikiş bile dikmeyi canım :)

      Sil
  8. Dün, dolu dolu ve zengin yaşamışsınız düne dair. Dün, dünü geride bırakmış yarına dair güzellikler sunmuş size kendinden. Güzel yansıtmışsınız duygularınızı bizlere.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim,buraya yansıtabildiysem ne mutlu bana.

      Sil
  9. Sevdiğimiz insanlarla vakit geçirip konuşmayı, hasbihal etmeyi, dert anlatıp dert dinlemeyi nasip bilip bununla mutlu olmak, bunu aramak inanın artık her kişinin harcı değil. Güzel bir yazı olmuş. Yukarıdan aşağıya üçüncü resim, içimde tatlı bir hüzün doğurdu. Teşekkürler.

    YanıtlaSil

Yorumunuz en kısa sürede sevgi ve alaka ile cevaplandırılacaktır.
Yorum yaptığınız için teşekkür ederim.