7 Şubat 2018 Çarşamba

Kokun Giderken Buralardan-1


Günlerdir hayattan kopmuş gibi yaşıyorum.Bloguma uğrayıp biraz kafamı dağıtmaya çalışıyorum.Yemek yapmak bile gelmiyor içimden çoğu kez,bazense ne zaman akşam ne zaman akşam olduğunu anlayamıyorum.Bir çok şey de anlamını yitirmiş gibi.
Renkler solar duygular önplana çıkıp insanı hakimiyeti altına alır ya işte öyle bir hal..

Gurbette yaşayan insan uzaktayken en çok sevdiklerini ve en çok kaybetme olasılığı olanları düşünür.
Yaşlılarını veya onun için çok kıymetli olanları düşünür.Bunların değeri mesaf kadar artar,çoğalır.

Bazen telefon çalar sabahın erken saatlerinde.
Sevinemez insan.
Bazen kötü bir habere hazırlar kendini,karşı koyamaz.
Uzakta olmak bir çok şeyi görmemek bilmemek demektir.
Uzakta olanların hayatından eksik olmak demektir.Ve ummadığın bir anda muhtemelen sabahın çok erken veya gecenin çok geç saatlerinde o telefon çalar.
Umduğun kişidir telefonun diğer ucundaki ve sana beklediğin ama duymayı hiç istemediğin bir haberi vermektedir.

Böyle bir hazırlık içindeyim.
Dünyadan kopmuş vaziyetteyim.
Elimdekileri önümdekileri göremeyecek kadar içime bakmaktayım son günlerde.
Hatıralar saldırıyor dört bir yandan.
Sayfalarca cümleler ile doluyor beynim.
Boğazım düğümleniyor.
Elimden bir şey de gelmiyor.
Mesafe de cabası.

Hazırlık içindeyim,hayatımın ve bu otudokuz yılımın içine damlayan içimde yer eden anıların büyük bir parçasını kaybetmeye hazırlanıyorum günlerdir.
Büyük bir kararın açıklanmasını beklemek gibi bir duygu bu.

Bir kokuyu kaybetmek için beklemek.
Bir sıcaklığı kaybetmek için beklemek.
Bazen bunun bir an evvel olmasını dilemek sonra pişmanlık dolu bir kalp ile bu isteğinden aceleyle vazgeçmek.
En sevdiğin birinin ölümü için dua etmek.
Seher vakti,hayat vakti.
Sen yaşarken ve sen hala bu dünyadayken onun dünyadan ayrılışı için dua etmek.

Duyguların ahirete göç edip etmediğini merak etmek.
Göç etmeleri için de dua etmek.
Sonra yanaklarının ıslandığını burnun tıkandığına  bir daha şahit olmak.
Nefes alamamak.
Silinmek için peçete bulamamak.
Gözyaşlarını silmeye gerek duymamak.
Peçete aramaktan vazgeçmek.
Tevekkül etmek sonra.

Sonra,yine beklemek.

Beklemek..

O telefonun çalmasını.

Sabahın erken veya gecenin hiç ummadığın bir saatinde.

Hayatının bir parçası gitti demelerini duymak için kendini hazırlamak.

Günlerce.

Unutamadan,ihmal edemeden.



Kiremithanem
Kiremithanem

”Bu Dünyada Çiçeklere Bakmak İçin Cehennemin Çatısında Yürüyoruz,Haydi Gelin,Çatıya Çıkalım!”

26 yorum:

  1. Çok yakının hasta ve hep bir kötü haber beklentisindesin anladığım kadarıyla ve gurbetin acısını katmerledi bu durum yanlış mı anladım bilemiyorum ama seni tanıdığımdan beri zaman zaman seni saran bu sıkıntı için içimden diyorum ki neden dönmüyorlar acaba rızık ise eşin de sen de donanımlı insanlarsınız tevekkül ile birleşince olmaz mı ki bir şeyler özeline girmek istemem ama boşa da okumuyorum buraları istiyorum ki bir pencere olsun. La tahzen diyorum bana hep çok iyi gelir o satırlar şifa olsun ruhuna üzülme ölümü son bilenleredir üzüntü Allah evlat acısı göstermesin sıralı ölüm denilen bile zor gelir bu aciz ruhumuza ama rahmet eli bırakmaz elini kimsenin gönlünü ferah tut hastalık da bir araç ONU tanımak için. Allah selamet versin hepimize.
    Yorum diye yazmadım hasbihalimdir duacıyım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Allaha güven olmasa ölümün son olmadığını bilmesem daha çok kahrolurum şüphesiz ancak işte biraz mesafe biraz korku derken duygular bir girdaba dönüşüyor ve insansın zayıf ve korkarsın sonuçta bir çok şeyden.
      Bir yakınım hasta evet ve bu hal oldukça üzüyor beni Allah razı olsun satırların şifa gibi Rabbim merhametlidir Ona güveniyorum bu kaygılarım için de daha fazla sabır ve sükunet diliyorum herşey olacağına varır.
      Takdir Allah'ındır.

      Sil
  2. Bazen bana da oluyor öyle. Geçici bir durumdur umarım. Yakın zamanda yazılarınla yeniden aramıza dönersin.

    YanıtlaSil
  3. bu durumu geçen yaz başı yaşadım bende... Nasıl zor olduğunu yaşayan bilir sanırım... Allah yardımcınız olsun her konuda..

    YanıtlaSil
  4. Fazlaca duygu yüklü olmuş..Allah ferahlık versin gönlüne inşallah hayırlısı olsun...Bahsettiklerin gerçekten çok zor..

    YanıtlaSil
  5. Evden çıkarken anneanneciğimi öperek "Haydi git artık anneanneciğim, güzel güzel git" demiştim. Kapıdan çıkarken son kez bakmışım yüzüne. Benim güzel pamuk anneannem gitmiş o gün gerçekten de.

    Ah ne zordur o vedalar. Bir de uzaktayken daha da zordur. Yanında olanların hep yapacak işleri vardır ,uzaktaki sadece korkuyla bekler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beni de korkutan pamuk babannemi kaybetmek işte Handan.

      Sil
  6. Hepimizin yaşayacağı şeyler bunlar. Ya birgün biz haber alacağız veya birgün biz haber olacağız. Hz. Allah hayırlı ölümler nasib etsin hepimize. Son nefesimiz de dahil bizi imandan, kitaptan, sünnetten mahrum bırakmasın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayırlı ömür ve güzel ölüm inşallah.
      Allah razı olsun.

      Sil
  7. Zor bir süreç. Kalbinize ferahlık diliyorum...

    YanıtlaSil
  8. Tevekkül canm. Tevekkül... Ne güzel bir kelimedir bilene. "vekil" kökünden gelir. Rabbimizi vekil kılmaktır.
    Katlanmak kolay olur o zaman.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Allah razı olsun elbette öyledir ve siz dostların duaları da vardır ki onların da kıymetini paha biçilemez.

      Sil
  9. Yazdıklarınızı yüreğimde hissettim. Çok zor bir süreç ama sabretmek gerekiyor. Ve tabi ümit etmek gerek. Allah'ın rahmeti çok geniştir. Her durumda O'na sığınmak en güzeli..

    Rabbim gönlünüze ferahlık versin. Bu durumun akıbetini hayr eylesin..

    YanıtlaSil
  10. Okurken ağlayasım geldi , Allah yardımcınız olsun 💙

    YanıtlaSil
  11. Benim de hep düsündügum acil bir anda yetisememek. Uzaklarda yasamanin da bedelleri var 😪

    YanıtlaSil
  12. Icim darlandin okurken bile.bende yasiyorum ara ara bu duygularin aynisini.anneannem icin ustelik annemden daha çok anim var onunla.şuan nefes tupune bagli.ve bazen dayanamadigim için o goğsundeki bir kuş kadar hafif
    emanet ucuversin ve kurtulsun butun yuklerinden istiyorum.korkudan arayamiyorum daha kotu halini bilmek istemiyorum.onu hep arkami donerken biraktigim gulen yuziyle hatirlamak istiyorum...

    Gogsune genislik versin Rabbimiz.
    La tahzen innallahe meana..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de öyleyim işte arayamıyorum konuşamıyorum korkuyorum.Bir gün arıyorum bir gün aramıyorum her seferinde de hiç olmayacak vakitlerde telefon çalınca yine korkuyorum.
      Rabbim ölümün de hayırlısını nasip etsin inşallah bizim elimizden sadece dua edip sabretmek gelir.

      Sil
    2. Evet canim benim.buda bir imtihan.sabretmek lazim gelir nefse ve seytana uymadan isyana bulasmadan imanli kur'an li hayirli bir olum icin dua edip taktiride yaradana birakmak...

      Oyle zorki bunu hakkini vererek basarmak.insan hic ayrilmak istemiyor sevdiklerinden hep benim olsun hep dibimde olsun yanimda olamiyorsa en azindan aradigimda telefonun diger ucunda olsun istiyor.babami kaybedince oyle duygular yasadigim ki ne zordu ancak basina gelen bilir.ama sunu soylemeliyim olume alisilirmi evet alisilir ama olume degilde daha kolay kabullenmeye alisiliyor.buda zamanla oluyor sevdiklerin sirayla gocup gidince insan hep arkada kalan kendisi hissediyor ve o zaman diyorki yahu hangimiz yasiyoruz bizmi onlarmi...

      Onlarin gocup yerlestigi yerde olum yok oysa ben her an bir saniye sonra ölum ihtimaliyle yasiyorum ve burada kalmak icin ne kadar tirmalasamda bir gun kacış yok o ihtimal benimde basima gelecek...

      O zaman diyorum ki bu gecici bir suskunluk donemi.farzet bilet bulamadim yanina gidemiyorum farzet ki telefon cekmedi ulasamadim sadece bir sure gorusemiycem ama birgun olumsuz bir alemde bulusabilecegim gercegi icime su serpiyor.bu olum gercegi kadar ahiret hayatida bir gercek ve orada olum korkusu yok ki bir daha asla ayrilma ihtimalin yok.o halde nesine uzuleyim aksine sevindigim bile oluyor yasli goc edenlerime diyorumki bedene yuk ruha yuk beyine yuk en az 80 sene cekmisler ve bir mola lazim birakta biraz dinlensin o bunye

      Sil
    3. Biliyorum benimkiler yorum degil genelde mektup oluyor ama dun parkta oyle yasli bir nineyle sohbet ettimki yazmadan gecemedim cunku sozleri beynime cakildi..

      Oylesine sevimli oyle minnacik beli bukuk ve dizlerini tutarak iki buklum bir hali vardi.goruntusu cektigi izdirabi anlatmaya yetiyordu adeta bak evladim ne kadar burnun kaf daginda gezsede bir gun gozun topraga iste boyle mecburen cakilip kaliyor zira belin kamburlasip bedenin one egilince dizlerin artik seni tasimaktan biktim deyince kabulleniyorsun bu bunye buraya ait degil diyordu.

      Epey uzun evlatlarini anlatti.6 evladindan 4 kizini 2 oglunu torunlarinin ona duskunlugunu evlatlarinin ona nasil pervane oldugunu.ama en cok kendisinin evinde bekar kalipta henuz evli olmayan oglunun koyde ne yedi ne icti ben olursem ona kim bakacak derdinin onu kahrettigini anlatti.benim yasim kac bilmiyorum o kadar uzun yasadim yani ama artik yoruldum olmek istedigimi soyletince bana hepsi cok kiziyor aman annee yaaa diye basliyorlar soylenmeye oysa "dunyanin nufusunu benim bu yaslanmis hastalikli bedenimmi tamamlayacak,olum hak miras helal"dedi..

      Bu cumle beni cok etkiledi o kadar ki gozumden yas getirdi nasil bir olgunluga erismisse artik o bunye kendi nefsini ve varligini nasilda yok sayip butun nefsini bir kenara birakip zerre miktarda kibir barindirmayan bir iman ile ben yasasam ne olur olsem ne olur.beni yaratan dunyayi benden sonrada isgal edecek birilerini yaratip doldurur nasil olsa kendisi isterse,yani benim varligimin bir nokta miktari zerrece bir onemi yok olsemde dunya birsey kaybetmez dedirtebiliyordu..

      Yanlista anlasilmasin evladim ben bir koylu ninenim varlikta gorduk yoklukta hastalikta cektik sefada surduk bunlar hep emanetti vakti gelen sira sira bizden gecti umuyorumki o imtihanlarimdan iyi puan almisimdir.elimden geleni yaptim gayri taktir Allah c.c aittir yani ben asla sikayet edip ahlanan vahlanan bir omur surmedim mutlu bir yasamim geriye birakacagim guzel yetistirdigim evlatlarim ve torunlarim yani beni hayirla yadedecek bir nesil biraktigimi zannediyorum.bakip gorucez diyen banada dinledikce yasadigi bir omur her ne cektiyse yuzune nur olarak yansimis bu boyu ancak bir metre kalmis ama yuregi arsa ulasmis nineye hayranlikla birlikte buyuk bir saygi uyandiran ve keske yakinlarimda her zaman gorup elini opup hayir duasini alabilsem desigim bu saygideger hanimefendi farkettirdiki onlar bu dunya icin ve bizler icin gercekten bir cevher bir rehber ve nasil yasamamiz ve nasil olmamiz gerektigini gosteren cok ayrintili birer dunyayi kullanma kilavuzlari

      Sil

Yorumunuz en kısa sürede sevgi ve alaka ile cevaplandırılacaktır.
Yorum yaptığınız için teşekkür ederim.